PASTORES

PASTORES

Aegyptiis per contemptum Hycsos, h. e. Reges Pastores dicti, e Phoenicia oriundi Africano; Arabes alils; forte Arabaegyptii, quos Prolemaeus extra montes Aegypti ad sinus Arabici littoris collocat, Geogr. l. 4. postquam hactenus profundâ pace Aegyptus emollita esset, illam subito aggreffi ἀμαχητὶ absque praliô occuparunt, Principibusque in putestatem redactis, urbes incenderunt, templa everterunt, incolas caeciderunt, filiosque eorum et uxores in servitutem redegerunt, Salate fibi in Regem electo, qui Abarim seu Pelusium urbem, Pithom dictam Exod. c. 10. v. 11. quasi Urbes thesaurorum seu Urbes horrea, Israelitarum gravissimâ servitute pressorum operâ, aedificavit communivitque, Tane sedem Regni fixit, et Aegyptum superiorem non minus quam inferiorem, fibi tributariam reddidit, solâ Thebaide et forte adhuc paucis aliis locis (namque tempore nascentis Mosis quorundam aliorum Regum Chronicon Alexandr, ac Eusebius, et postea, ut de Xoitis nihil dicam. Herodotus Protei qui Memphis regnaverit, meminêre) exceptis, tam infen so in Aegyptios odiô ut gentem et sacra eorum penitus exstinguere conarentur. Coepit autem hoc regnum circa extrema Iosephi Patriarchae. sicque Israelitae, qui per annos 58. liberi in Aegypto hactenus vixerant, 77. reliquos ad Mosen usque in servitute transegerunt, quae demum sub novis his Regibus, durior esse coepit. Praevaluêre namque Pastores usque ad sexti sui Regis posteriora tempora, donec armorum usum necessitate edocti Thebani Reges, quibus alii quoque Pastorum tyrannidem non ferentes se iunxerant, bellô illos continuô et diuturnô agreffi, receptâ primum Memphi sub Moeride; exin Heliopoli sub Amose Regib. cedere, tandem sub Misphragmutose, ultimo Rege Zet victo et cum suis in Abarim incluso, sub Thummose dein illius filio ad deditionem adacto, discedere illos coegerunt. Redierunt quidem sub Amenophe II. sed post 13. annos denuo expulsi, in loca unde venerant, se receperunt; postquam durâsset regnum illorum annos DXI. cuius finis incidit in tempora Iephthae Iudicis Israelitarum, vide hanc in rem plura apud Manethonem Iosepho laudatum contra Apionem l. 1. Africamum, Syncellum, Ensabrum; inprimis vero Ioh. Marshamum Equitem Anglum, qui

Iosephum Antiquitatum Iudaic. Scriptorem modo indigitatum (Pastorum horum nomine Israelitas, cum Iacobo in Aegyptum profectos, sub Ramesse Tubacle Regum inferioris Aegypti XXIII. intelligentem) erudite refellit: nec non hic passim, ubi de Thebarum Pastorumque Regibus, it. voce Hycsos, et Tanis. Ultimus autem Aegypti interioris Rex, sub quo tempestas haec incubuerat Concharis dicitur Syncello, cui successisse Tanitas ait: cum Thebanis, Thinillus, Heliopolitanis vero Timaus imperarent, uti retert Manetho Sacerdos Heliopolitanus d. l.